boven eindeloze trappen,
in lokalen vol vlinderende liefdes,
droomden wij samen een wereld bij elkaar,
zorgeloos en vol idealen,
versleten broek soms als vlag
wapperend boven onze hoofden.
de weg naar ooit
wasten we snel weg in al te klamme douches,
volwassen worden was iets voor later…
vandaag rust onze nostalgie hieraan
als donzige dauw
op de drukke wereld. (tekst: wvk)